زنده به گور

– از پیر شدن می‏ترسیدم. از چروک افتادن زیر چشمام وحشت داشتم. اما حالا نگاه کن! ببین به چه روزی افتادم. حتی وقت نکردم پیر بشم. بی‏خیال نشسته بودم تو ایوون و دونه‏های درشت برفی رو که روی درختای لخت‏و‏عور باغ می‏شستن نگاه می‏کردم که یه‏هو بی‏هوا سر رسید.

مرد یه لحظه از کندن دست برداشت. سیگاری گیراند و پک محکمی به آن زد و پرسید:

– سکته کردی؟

– دوتا، مغزی و قلبی با هم.

– واسه سیگاره. زهر مار لعنتی پوک می‏کنه آدم‏رو.

– سیگاری نبودم.

– نبودی؟

– نبودم.

مرد با تعجب پک محکم دیگری به سیگارش زد و گفت:

– خوب حالا یه پک بزن! خوبه واست. قبل از رفتن اون زیر گرمت می‏کنه.

دختر کبود شده بود. حس کرد خون توی رگ‏هایش یخ زده است. دست‏هایش نای حرکت نداشتند. مرد پک محکم دیگری به سیگار زد و آن را گذاشت گوشه لب دختر. بعد خودش دوباره مشغول کندن شد. دختر حرکت دود سیگار گورکن را در ریه‏ها حس کرد و چندش‏اش شد. مرد سیگار را برداشت و پک آخر را هم زد. بعد ته‏سیگارش را انداخت توی همون گودال و از آن بیرون آمد. از دور سر و کله یک مشت زن و مرد سیاه پوش پیدا شد. انگار تازه قطعه را پیدا کرده بودند و حالا داشتند نزدیک می‏شدند. به نظر آدم‏های متمولی می‏آمدند. شاید یک انعامی می‏دادند. مرد پارچه روی صورت دختر را دوباره پوشاند و قیافه متاثری به خود گرفت. نمی‏دانست چرا به نظرش رسیده بود با دختر حرف زده است.